Pedagog

„Twoje dzieci staną się tym, kim ty jesteś, a więc bądź tym, kim chcesz, by one były” _{Dawid Bly}

Kontakt :  tel. 95755 2309,   e-mail :  pedagog@spsulecin.pl

Porady i konsultacje –najlepiej po wcześniejszym ustaleniu terminu (kontakt telefoniczny). Sprawy nagłe i pilne - rozpatrywane są na bieżąco.

 Zadania pedagoga szkolnego:

Zadania pedagoga szkolnego są określone przez Rozporządzenie MEN z dnia 17 listopada 2010r. w sprawie zasad udzielania i organizowania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach.
Nadrzędnym zadaniem pedagoga szkolnego jest udzielanie pomocy uczniom znajdującym się w trudnej sytuacji szkolnej, rodzinnej, dbanie o właściwy rozwój dzieci i młodzieży  i w tym celu podejmowanie działań wychowawczych, opiekuńczych, profilaktycznych, zaradczych. Do zadań pedagoga należy w szczególności:

1. Rozpoznawanie indywidualnych potrzeb uczniów oraz analizowanie przyczyn niepowodzeń szkolnych. 
2. Określanie form i sposobów udzielania uczniom, w tym uczniom z wybitnymi uzdolnieniami, pomocy psychologiczno-pedagogicznej, odpowiednio do rozpoznanych potrzeb, 
3. Organizowanie różnych form pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów, rodziców i nauczycieli. 
4. Podejmowanie działań wychowawczych i profilaktycznych wynikających z programu wychowawczego szkoły i szkolnego programu profilaktyki. 
5. Wspieranie działań wychowawczych i opiekuńczych nauczycieli, wynikających z programu wychowawczego szkoły i szkolnego  programu profilaktyki; 
6. Wspieranie nauczycieli i rodziców w działaniach wyrównujących szanse edukacyjne ucznia. 
7. Udzielanie nauczycielom pomocy w dostosowaniu wymagań edukacyjnych wynikających  z realizowanych przez nich programów nauczania do indywidualnych potrzeb psychofizycznych i edukacyjnych ucznia.
8. Wspieranie rodziców i nauczycieli w rozwiązywaniu problemów wychowawczych. 
9. Umożliwienie rozwijania umiejętności wychowawczych rodziców i nauczycieli.
10. Podejmowanie działań mediacyjnych i interwencyjnych w sytuacjach kryzysowych. 
11. Działanie na rzecz organizowania opieki i pomocy materialnej uczniom znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej.

Zadania realizowane są we współpracy z:

1. Rodzicami.
2. Nauczycielami i innymi pracownikami szkoły. 
3. Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną w Sulęcinie. 
4. Instytucjami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży ( OPS oraz asystentami rodzinnymi, PCPR, GKRPA, Sądem Rodzinnym w Sulęcinie oraz kuratorami sądowymi, KPP w Sulęcinie , DD w Sulęcinie).

Drogi Uczniu!
   Każdego dnia możesz zwrócić się o pomoc do pedagoga szkolnego, możesz skonsultować nurtujący cię problem, lub zasięgnąć porad w sprawach, z którymi nie jesteś  w stanie sam sobie poradzić.  Pamiętaj, aby o wszystkich ważnych sprawach rozmawiać ze swoimi rodzicami w domu, natomiast w szkole zgłaszaj wszelkie problemy i wątpliwości  swojemu wychowawcy. 
Jesteśmy w stanie pomóc Ci w każdej sytuacji, musimy jednak wiedzieć o Twoim problemie. Nie ukrywaj go, jeżeli nie masz śmiałości opowiedzieć w szkole, zwierz się innej zaufanej osobie, najlepiej rodzicom lub komuś  innemu z rodziny. Z każdej sytuacji, nawet tej najtrudniejszej jest wyście -PAMIĘTAJ!!!

Szanowny Rodzicu!
   Jeżeli  chcesz skorzystać z porad  lub jeżeli potrzebujesz pomocy w przezwyciężeniu problemów swojego dziecka, zapraszam na spotkanie do pedagoga szkolnego. 
Proszę jednak o wcześniejszy kontakt telefoniczny, w celu ustalenia  dogodnego terminu spotkania. Zapraszam również na spotkanie z udziałem dyrekcji szkoły, wychowawcy lub nauczycieli uczących Pana/Pani dziecko.

Ważne !
   W przezwyciężaniu problemów szkolnych i rodzinnych dziecka pomaga również Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Sulęcinie, z którą na bieżąco współpracujemy. Każdy rodzic / prawny opiekun,   który chce zarejestrować dziecko do poradni musi wypełnić wniosek o zdiagnozowanie dziecka (dostępny na str. poradni:  poradniasulecin.pl/, w zakładce druki do pobrania) i złożyć go w sekretariacie poradni. Można tam również skorzystać z porad specjalistów. Korzystanie z pomocy udzielanej w Poradni jest dobrowolne  i bezpłatne.  Adres PPP w Sulęcinie : Szpitalna 9, 69-200 Sulęcin, Telefon: 95 755 44 85.

Leksykon pojęć stosowanych przez PPP  w opiniach i orzeczeniach:

Analiza i synteza –  ogół czynności dokonywania rozkładu całości na poszczególne elementy składowe oraz scalania tych elementów w całość. Czynności te dotyczą też procesów poznawczych, analizy i syntezy doznań zmysłowych: wzrokowych, słuchowych, czucia, dotyku i ruchu (kinestezji). 

Analizatory  –  są neurofizjologiczną podstawą odbioru i przetwarzania bodźców w spostrzeżenia. Każdy analizator zbudowany jest z :  

• receptora odbierającego bodźce (np. czopki i pręciki w siatkówce oka) i przetwarzającego je na impulsy bioelektryczne ;  
• drogi dośrodkowej, czyli włókien nerwowych, które te impulsy przewodzą do kory mózgowej;  
• ośrodka w korze mózgowej, który stanowi reprezentację analizatora. Dotarcie do tych ośrodków powoduje powstanie wrażeń i spostrzeżeń, a więc umożliwia percepcję otaczającego nas świata.

W czytaniu i pisaniu udział biorą trzy analizatory: wzrokowy (odbiór bodźców wzrokowych, jakimi są np. teksty, wyrazy i tworzące je litery), słuchowy (odbiór dźwięków mowy) i skórno – kinestetyczny ( doznania dotykowo – kinestetyczne z poruszających się narządów mowy podczas mówienia oraz od poruszającej się ręki trzymającej pióro podczas pisania).
Każdy z analizatorów musi dobrze funkcjonować samodzielnie, jak również dobrze współpracować z innymi. 

Analizator wzrokowy  –  zbudowany jest z receptorów (czopków i pręcików w siatkówce), drogi dośrodkowej – wzrokowej, czyli włókien nerwowych, które przenoszą informacje do ośrodka wzrokowego w korze mózgowej, odpowiedzialnego za percepcję informacji wizualnej. Jest to podstawowy proces niezbędny w nauce czytania i pisania. Podczas czytania sprowadza się on do spostrzegania tekstu, wyodrębniania z niego wyrazów, a w nich kolejnych liter, tworzących sekwencje znaków w graficznej strukturze wyrazu, odróżniania podobnych liter, zapamiętywania ich, rozpoznawania.

Podczas pisania zachodzi przypominanie sobie kształtu liter, sposobu łączenia ich w strukturę, jaką jest sylaba, a następnie łączenia sylab w wyrazy, wyrazów w zdania i konstruowanie tekstu rozplanowanego na kartce zeszytu. 

Analizator słuchowy – zbudowany jest z receptora (komórki włoskowate w narządzie Cortiego w uchu, które zamieniają bodźce słuchowe – drgania cząsteczek powietrza –na impulsy nerwowe ), drogi dośrodkowej – słuchowej i ośrodka słuchowego w korze mózgowej. Analizator ten służy do odbioru bodźców słuchowych, w tym dźwięków mowy, ich spostrzegania, zapamiętywania. Uczestniczy w porozumiewaniu się za pomocą mowy. Wraz z innymi analizatorami stanowi neurofizjologiczną podstawę procesów czytania i pisania. Odgrywa w uczeniu się tych czynności zasadniczą rolę ze względu na zaangażowanie w nich :

• słuchu fonemowego, czyli zdolności różnicowania głosek, dzięki dokonywaniu analizy dźwięków mowy i odróżniania ich ( np. głosek z – s, które brzmią podobnie, ponieważ różnią się tylko jedną cechą dystynktywną: dźwięcznością ) 
• umiejętności fonologicznych w zakresie operowania cząstkami fonologicznymi, takimi jak głoski, sylaby, logotomy ( cząstki słów nie będące głoskami ani sylabami ). 

    Prawidłowe różnicowanie i rozpoznawanie dźwięków mowy ( słuch fonemowy) oraz dobrze wykształcone umiejętności fonologiczne są podstawą bezbłędnego zapisywania czytania nowych wyrazów, a następnie łączenia ich w zdania i tekst.

Analiza głoskowa –  umiejętność rozkładania słów na poszczególne elementy składowe – głoski, które odpowiadają fonemom ( najmniejszym cząstkom języka ).

Analiza sylabowa –  umiejętność rozkładania słów na sylaby.

Błędy specyficzne – błędy typowe, charakterystyczne dla dysleksji rozwojowej, symptomatyczne dla różnych przyczyn ich powstania, zależnie od tego, jaka funkcja rozwija się nieprawidłowo. Błędy specyficzne dla zaburzeń funkcji wzrokowych (percepcji i pamięci wzrokowej):  

• mylenie liter o podobnym kształcie, np. a – o, t – ł, m – n  
• mylne odtwarzanie położenia liter, np. b –p, d – g, u – n  
• pomijanie drobnych elementów graficznych liter, np. znaków diakrytycznych  
• błędy typowo ortograficzne  ó – u, ż – rz, ch –h  
• mylenie liter rzadziej używanych,  H – f – F, Ł – F  itp.

Błędy specyficzne dla zaburzeń funkcji słuchowo – językowych:  

• opuszczanie liter, końcówek lub cząstek wyrazów  
• dodawanie liter  
• podwajanie liter  
• przestawianie kolejności liter  
• łączenie i rozdzielanie wyrazów  
• mylenie spółgłosek w szeregach dźwięczne – bezdźwięczne: b –p, d – t, w – f, g – k,  dz - c, sz – s  
• mylenie samogłosek i – y  
• zniekształcanie pisowni całego wyrazu ( wyrazy bezsensowne )  
• mylenie wyrazów podobnie brzmiących  
• błędy w zmiękczeniach  
• trudności z różnicowaniem i – j  
• trudności z różnicowaniem samogłosek nosowych i cząstek -om, -on, -em, -en.  

Deficyty rozwojowe  –  inaczej  dysfunkcje parcjalne lub fragmentaryczne zaburzenia rozwoju psychomotorycznego – opóźnienie rozwoju psychomotorycznego, wolniejsze tempo rozwoju określonych funkcji.

• parcjalne zaburzenia rozwoju psychomotorycznego obejmują większy obszar czynności. Przykładem jest opóźnienie rozwoju motoryki (dużej, jak i małej) lub zaburzenia rozwoju mowy (mówienia , rozumienia).
• fragmentaryczne zaburzenia rozwoju psychomotorycznego obejmują mniejszy obszar czynności, np: motoryki rąk lub tylko rozwoju mowy czynnej.

Dostosowanie wymagań – w przeciwieństwie do obniżenia wymagań to zastosowanie takich kryteriów egzekwowania wiedzy i umiejętności, które uwzględniają możliwości ograniczenia, a więc dysfunkcje oraz mocne strony  rozwoju i funkcjonowania dziecka. W praktyce sprowadza się to do obniżenia wymagań w pewnych zakresach, np: ortografii.

Dysleksja rozwojowa - specyficzne  trudności w czytaniu i pisaniu u dzieci.  Jest to syndrom zaburzeń uczenia się czytania (dysleksja) i opanowania poprawnej pisowni (dysortografia), którym często towarzyszy niski poziom graficzny pisma (dysgrafia). Mogą się one zmniejszać w wyniku intensywnych ćwiczeń zaburzonych funkcji

Dysleksja - specyficzne  trudności tylko w czytaniu.

Dysleksja „skompensowana” - takie określenie można stosować w odniesieniu do uczniów starszych, u których wcześniej stwierdzono dysleksję, lecz obecnie na skutek wieloletnich ćwiczeń, kompensującego  wpływu wysokiej inteligencji, wieku,  nie popełnia  on już wielu błędów i są to błędy wyłącznie ortograficzne.

Dysortografia – specyficzne trudności w opanowaniu poprawnej pisowni. Dysortografię rozpoznajemy u uczniów o prawidłowym rozwoju umysłowym ,w przypadkach, gdy trudności występują pomimo znajomości zasad pisowni, braku wad zmysłu i zaniedbania pedagogicznego, a spowodowane są zaburzeniami procesów poznawczych i ruchowych oraz ich współdziałania. Dysortografia należy do zespołu zaburzeń określanego jako „dysleksja rozwojowa”. 

Dysgrafia - to trudności w opanowaniu poprawnej formy graficznej pisma. Wyraża się w formie zniekształceń strony graficznej pisma, takich jak niedokładności w odtwarzaniu liter, złe proporcje liter w wyrazie, brak połączeń liter, brak należytego odstępu między literami i wyrazami, brak równomiernego i jednolitego położenia pisma, niepoprawne zagęszczenie liter. 

Funkcje poznawcze - zespół procesów, dzięki którym odbieramy informacje z otoczenia oraz stosunki miedzy nimi. 

Głęboka dysleksja rozwojowa - poważne zaburzenia o specyficznym charakterze w uczeniu się czytania. Najczęściej też występują nasilone trudności w budowaniu wypowiedzi na piśmie, błędy stylistyczne i interpunkcyjne. 

Inteligencja ogólna - werbalna i niewerbalna   -  trzy obszary funkcjonowania  intelektualnego, które możemy mierzyć za pomocą badania Skalą Inteligencji D.Wechslera. Wyniki są sformułowane w postaci ilorazów inteligencji.

Koordynacja wzrokowo-ruchowa – współdziałanie zharmonizowanie funkcji wzrokowychi ruchowych-manipulacyjnych, współpraca oka i ręki. U podstaw leży współpraca analizatora wzrokowego i kinestetyczno-ruchowego. 

Lateralizacja jednorodna  -  to dominacja czynności ruchowych jednej ze stron ciała (u większości ludzi prawej ręki, oka i nogi). Za nieprawidłowy model przyjmuje się nieustaloną lateralizację, jeśli występuje ona po 6-7 roku życia. 

Lateralizacja skrzyżowana - ustalona dominacja narządów ruchu i wzroku, jednakże nie po tej samej stronie ciała, co wskazuje na brak całkowitej dominacji jednej z półkul mózgowych

Pamięć mimowolna  -  (mechaniczna), zdolność do przyswajania wiedzy w sposób mimowolny, nieuświadomiony. 

Pamięć wzrokowa - zdolność do utrwalania i przypominania informacji wizualnej (zapamiętywania spostrzeżeń wzrokowych) i dzięki temu przyswajania wiedzy. Taki sposób nauki nazywamy stylem uczenia się preferującym zaangażowanie głównie funkcji wzrokowych.

 Pamięć słuchowa  -  zdolność do utrwalania i przypominania informacji dźwiękowej  i dzięki temu przyswajania wiedzy. 

Pamięć słuchowa bezpośrednia (pamięć świeża) – pozwala zapamiętywać i natychmiast odtworzyć usłyszany materiał. Pamięć słuchową bezpośrednią wykorzystujemy pisząc dyktanda czy powtarzając za kimś np. numer telefonu. Zdolność zapamiętywania jest ograniczona do kilkudziesięciu  sekund, potem materiał utrwala się w pamięci długoterminowej lub ulega  zapomnieniu. 

Pamięć sekwencyjna - zdolność do przyswajania, utrwalania i przypominania sekwencji cyfr, nazw (np. pór roku, posiłków, dni tygodnia, miesięcy), zapisu reakcji chemicznych, przekształceń  matematycznych, przyswajania układów gimnastycznych i tanecznych. 

Ryzyko dysleksji - obecność symptomów dysharmonijnego rozwoju psychoruchowego dziecka, które zapowiadają wystąpienie dysleksji rozwojowej. 

Zmęczenie ręki piszącej - spowodowane jest zbyt silną koncentracją na technice pisania, nadmiernym wysiłkiem wynikającym z napięcia mięśniowego, którego dziecko nie potrafi kontrolować. Te objawy dysgrafii występują wskutek słabej sprawności motorycznej ręki, zaburzeń koordynacji wzrokowo-ruchowej. Dodatkowym czynnikiem sprawczym jest utrwalenie się wadliwych nawyków, np. nieprawidłowym sposobem trzymania narzędzia graficznego. 

 Na podstawie : „Uczeń z dysleksją w szkole; poradnik nie tylko dla polonistów”

M.Bogdanowicz, A.Adryjanek

 

OPERON, Gdańsk 2004