Ostatni tydzień października każdego roku, to czas w którym temat misji ma swoje szczególne miejsce w naszej pamięci.
Również w naszej szkole tak było.
Od poniedziałku w holu szkoły powstawała fotogaleria z pracy misjonarzy w poszczególnych krajach. Każdego dnia pojawiały się nowe, ciekawe zdjęcia. Interesujące stroje, warunki życia różniące się znacznie od tych które znamy, sposób wyrażania wiary, modlitwa ludzi z odległych miejsc, a przede wszystkim trudna praca misjonarzy- to można było poznawać na naszej wystawie.
Kolory misyjne kontynentów dla uczniów klas 1-3 nie są już problemem. Wspaniale pokazali to nasi uczniowie w czwartek na hali sportowej. Każdy wybierał spośród 5 kolorów jeden i w takim kolorze ubrał się do szkoły. Był więc kolor zielony oznaczający Afrykę, czerwony- Amerykę Północną i Południową, niebieski- Australię i Oceanię, żółty – Azję oraz biały – Europę.
To właśnie w czwartek podczas długiej przerwy w tych misyjnych barwach połączyliśmy się z pomocą Internetu z siostrami i przedszkolakami z państwem Sierra Leone w Afryce Zachodniej. Było to krótkie spotkanie, bo połączyć się telefonicznie z tym odległym i biednym krajem nie jest tak łatwo. Jednak zdążyliśmy się wzajemnie pozdrowić, a uczniowie klas 1-3 wykonali piosenkę w języku Crio – języku Sierraleończyków. Była to piosenka „Telam tenki telam”
Środa też była wyjątkowym dniem. Mogłam podzielić się moimi wrażeniami pobytu w Sierra Leone z uczniami klas 4, 5 i 6. Oglądaliśmy zdjęcia, kilka filmików dzięki którym uczniowie mogli troszkę poznać życie ich rówieśników w tak ubogim państwie. Słowa „brak” można używać bardzo często opisując życie ludzi w Afryce: brak prądu, wody, jedzenia, lekarstw i opieki medycznej, ubrań, często domu i rodziny, edukacji, zabawek, Internetu…. Jednak będąc tam mimo wszystko, mimo tych braków, Afrykańczycy potrafią dzielić się szczerą radością, która maluje się na ich twarzach zwłaszcza buziach dzieci potrafiących cieszyć się ze wszystkiego, choćby tylko ze spotkania.
Mam nadzieję, że dzięki tym wydarzeniom uczniowie naszej szkoły zyskali jeszcze trochę więcej nie tylko wiadomości, ale i wrażliwości serca na potrzeby innych osób.
Dziękuję wszystkim którzy brali udział i pomogli w przygotowaniach do obchodów Tygodnia Misyjnego w naszej szkole. Zwłaszcza dziękuję uczniom ze Szkolnego Koła Misyjnego.
S. Efraima
